1.HEPA filter technologia
HEPA (Plenam efficientiam particulatae aeris sparguntur), hoc est, altae efficientiae aerem sparguntur, HEPA propriae aeris transire possunt, at particulae tenues transire non possunt. Ratio eius supremus gradus densitatis particulam minuere potest ad 1 decies centena milia aeris normali.
Figure 1 Principium HEPA aeris purificationis
Gradus colum a magnitudine colum iacuit et efficientia liquationis pendet. Nonnullae occasiones criticae summo gradu systemata filtrationis requirunt, ut medicinae operativae conclavia, semiconductor plantarum fabricandi, etc. Sed in plerisque scaenae, medium et gradum filtratuum considerare possunt stateram interceptionis efficientiae et fluxus aeris. Post investigationem gradus filorum HEPA13 delegimus (gradus filtri includunt gradus colum: H11-H14, U15, U16 (EN1822)) ad purgandum aerem in applicationibus publicis.
2. Quid effectus radiorum ultraviolacorum in virus et bacteria?
Lux solis consistit in lumine diversarum aequalitatum, ab ultrarubrum (caloris) usque ad lucem visibilem usque ultraviolacem. Studia experimentalia iamdudum ostenderunt radios ultravioletos bacteria infectiosas efficaciter destruere posse. In specie, radii ultraviolacei in tres ordines distributi sunt, inferiores necem, superior industria. UV-A tanning cutem facere potest, et tempus, cutis damnum accelerabit et senescit. Ultraviolet-B sunburn causare potest, sed etiam necessarium est hominibus syntheticis ad vitaminum D. Ultraviolet-C producendum est summa energiae ultraviolacae, quae per ozono strato in atmosphaera eliquata est. Nulla ozone accumsan nisi, eget dictum elit. Noxum est cuilibet vitae expositae band ultraviolaceo-C.
Cohors ultraviolacea-C DNA et RNA in gradu hypothetico laedere potest. Effectus significantissimus est ad aequalitates ultraviolaceas circa 250nm. Ergo cohors ultraviolacea-C ad virus irradiandum adhiberi potest ad occidendum vel ne virus replicandi et divulgandam morbum prohibendum.
Figura 2 radii Ultraviolet structuram mutant DNA/RNA (Source: NASA)
Cum vapor mercurialis ab vena electrico excitatur, 253.7nm lumen ultraviolaeum emittit. Hoc usu lucernis fluorescentibus diu. Haec emissio efficiet phosphoro tunicam in vecte levi ad fluorescem, inde radios ultraviolacos convertens in lucem visibilem, quae ad illustrandum adhiberi potest. UV-absorbens tunicam aliquam radiorum errantium impedire potest. Mercurius innixus lampadibus UV-C eodem prorsus principio utuntur, sed loco phosphororum, non-UV haurientes vitrum usum habent, quod UV-C dimitti permittit. Unum incommodum mercurialis lampadum est quod etiam 185nm emittunt, quae ozonem, formam tri-molecularem oxygenii faciente, emittunt. Etsi nos a radiis ultraviolet ad altas altitu- dines tutatur et ut fungicide in quibusdam applicationibus agit, ozona etiam irritamentum respiratorium est et pollutum. Plurimi ergo UV-C bulbi curati sunt, ut 185nm emissionem trahant. Radii ultraviolacei etiam generari possunt ex diode levi emisso ( LEDs ) , eorumque efficientia et vita constanter augendae sunt .
Post tempus: May-18-2021
